W piątkowy wieczór, 30 grudnia, podczas ostatniego w 2022 roku spotkania Dyskusyjnego Klubu dla Dorosłych, rozmawialiśmy o książce Michała Rusinka „Niedorajda”. Zastanawialiśmy się w jakim celu profesor językoznawstwa pisze książkę obśmiewającą poradniki? Czy po to, aby pokazać swoją intelektualną wyższość? Chcąc wykazać brak logiki, sensu, rozumienia znaczenia słów?

A może po to, aby samemu pobawić się słowem, poprzekomarzać się z samym sobą, albo z czytelnikiem? A może zwyczajnie lubi się pośmiać i chce, aby inni również się pośmiali? Nie wiemy, bo o intencje trzeba byłoby zapytać autora. Wyobrażenia na ten temat mamy bardzo różne. Rozmaite mamy również poczucie humoru. Niektórych z nas śmieszy ironia i punktowanie głupoty, a innych to irytuje i drażni.

„Niedorajda” to zbiór felietonów, z których możemy się dowiedzieć, jak jedni doradzają drugim w sprawach wszelkich. Bo poradnictwo w każdej sferze ma się dobrze i znajduje swoich odbiorców. Możemy się pośmiać, możemy się irytować, ale przecież każdy z nas może znaleźć się w sytuacji, w której będzie szukał wsparcia w poradnikach. Ważne jest, aby miały one oparcie w rzetelnej wiedzy.

Krótko podsumowaliśmy też cały rok spotkań. Było ich dziesięć - spotykamy się cyklicznie raz w miesiącu, w różnym składzie osobowym. W wakacje robimy sobie przerwę. W ostatnim roku do klubu dołączyli: Ania, Danusia, Ela, Monika, Hania, Gabrysia, Jurek i Stach. Z kolei Joanna, Ela, Maria są z nami od samego początku. Niektórzy pojawiają się od czasu do czasu, niektórzy przychodzą regularnie, są osoby, które pojawiają się, znikają, aby za jakiś czas wrócić. Obecna na każdym spotkaniu moderatorka czyta każdą z zaproponowanych do dyskusji książek i przygotowuje herbatkę - za każdym razem nieco inną. I tak niezmiennie od czterech lat... Tegoroczne grudniowe spotkanie było już czterdziestym! W tym roku przeczytaliśmy i omówiliśmy:
„Sanato” Marcina Szczygielskiego,
„Kamień w lustrze - Antologia literatury chińskiej” wielu autorów,
„Matka siedzi z tyłu” Joanny Mokosy-Rykalskiej,
„Ćwiczenia akrobatyczne” Stacha Szulista,
„Sen o okapi” Mariany Leky,
„My, super imigranci" Emilii Smechowski,
„Uwolniona” Tary Westoover,
„Kolekcjoner porzuconych dusz” Eliane Brum,
„Historia, której nie było” Agnieszki Jankowiak-Maik,
„Niedorajdę” Michała Rusinka.

Co dalej? Jedną z patronek roku 2023 jest Wisława Szymborska. Dla nas to doskonały pretekst, aby przypomnieć sobie twórczość noblistki. Styczniowe spotkanie DKK w ostatni piątek miesiąca będzie wieczorem z poezją. Wiersze analizujemy, interpretujemy, lubimy albo nie lubimy, a jak może wyglądać dyskusja na ich podstawie? Sprawdźmy razem - zapraszamy!

Fot. Wioletta Toruńczak

Program DKK dofinansowano ze środków Instytutu Książki pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.